Un escritor debe contar sempre a verdade aínda que conte mentiras. Se está ben contado, é verdadeiro. Sexa un relato de corte realista ou sexa unha historia sobre unha nena que adormece e ve unha lebre vestida cun chaleque do que pendura un reloxo e se mete por un burato ou sexa sobre un pobre […]

Para o que nos educan é para sermos normais, obedientes, responsables. Conseguir cidadáns así é garantía, probablemente, de supervivencia social. Necesitamos anexionar individualidades para ser tribo e non ser papados con tomate polos da cova do lado, así que canto antes entendamos a diferencia entre o que está ben e o que está mal, mellor. […]

Como son un escritor galego teño escrito no VITRASA, que é como se chaman os autobuses en Vigo, no móbil, suxeitado entre dúas señoras coas bolsas do GADIS. Son quen de ter unha man agarrando a barra superior e a outra no trebello onde grazas á aplicación de WORD retoco as miñas novelas maravillosas. Teño […]

2038. Ano 1 da Nova Era. Os estudantes do derradeiro curso de Educación Primaria da Escola Amazon and Co. poñen as gafas de Realidade Confirmada nas súas casas que os conecta á Rede Universal Educativa Prescriptiva de Coñecementos Esenciais. A clase de hoxe, que lles entrará directamente no Bulbo Raquídeo logo da inxesta das tres […]

Cando era pequeno, os futbolistas eran señores serios con bigote, cellas unidas e expresión grave. Raramente sorrían nas fotos. Chamábanse con nomes coma sentencias: Panadero Díaz, Barrachina, Juan, Abelardo, Ovejero… Eran, si, señores moi serios con cara de funcionarios da Audiencia Nacional. Benito, do Real Madrid, tiña un mostacho tan de señor cabreado que ninguén […]

Eu estudei Filosofía, imaxino (quen sabe, tiña 17 anos e pelo) porque buscaba a verdade, ou sexa, A Verdade. En plena adolescencia rabuda (e podedes crerme, foi rabuda; a miña madurez, por fortuna, non o está sendo menos) sentíame perdido, enfadado co mundo e xa moi consciente de que os gatos non tiñan tres patas, […]

O outro día collín o Vitrasa, que é como lle dicimos en Vigo ao autobús urbano. Non son moi usuario e adoito ir ao traballo a pé (3.8 km ida e outros tantos de volta segundo o podómetro do móbil) e subo decidido as rúas máis difíciles da cidade, costa arriba. Polo xeral, á metade […]

Anthony Lewandowski é un home moi listo porque é moi novo e está forrado de pasta. É un dos fundadores de Uber e de aplicacións varias que vai vendendo e así fórrase e vive coma Deus. Literalmente. Porque vén de coller toda a súa fortuna para crear unha igrexa (falamos dos Estados Unidos, aí podes […]

En Internet, ese país das marabillas, podes mercar de todo. Felicidade, especialmente. E amigos e amigas. As redes sociais, xa sabedes, ese mundo paralelo do borrollismo onde tanto nos queremos, onde tan solidarios somos a golpe de change.org. E en Internet podes mercar a trapallada máis absurda que se che ocorra. De entre as últimas […]

Cando estudei Filosofía (son un tipo moi culto) fiquei moi impresionado con dous autores de nome, xa de seu, sedutor. Falo de Wittgenstein e Heidegger, apelidos que indican sabedoría aínda que o primeiro fose un antisocial e o segundo un nazi. Con ambos os dous aprendín algo que os filósofos levan toda a vida explicando […]

Agora odio os circos, pero cando era neno un dos momentos mellores do ano era cando instalaban o Circo, así con miaúsculas. Inzaban as paredes con carteis de pallasos, trapecistas e leóns. De todas as visitas ao Circo, a mellor foi cando chegou O Incrible Home Bala. O cartel era un canón xigantesco cun fulano […]

Teño na casa, encadernados moi vistosamente, os exemplares da mítica revista estadounidense LIFE entre os anos 1962 e 1970. Grazas a iso, podo revisar as crónicas da época sobre algúns asuntos que sempre me interesaron moito, como son o nacemento, auxe e caída dos Beatles, a guerra de Vietnam segundo ía acontecendo, e a carreira […]

Falaba o outro día cunha amiga máis ou menos da miña idade, de que agora as nenas e os nenos xa non teñen acetona. Eu tiña todo o tempo acetona. Cada pouco, pasaba un día enteiro vomitando, botando literalmente os fígados, sobre todo porque a miña nai insistía en que tomase infusións que aínda hoxe […]

Así titulei o meu artigo, esta semana, en Sermos Galiza. Podes lelo aquí.

Así titulei o meu artigo desta semana en Sermos Galiza. Podes lelo aquí.

Así titulei o meu artigo desta semana en Sermos Galiza. Saiu hai un par de días e xa foron moitos os que o ligaron polo facebook e o twitter. Grazas a todas e a todos por espallalo. Agora, tócame a min. Podedes lelo aquí.

Así titulei o meu artigo desta semana en Sermos Galiza. Podes lelo aquí.

Así titulei o meu artigo de hoxe no Sermos Galiza. Podes lelo aquí.