Cada día déitome máis tarde aquí, pero é que as conversas son inacabables, as ideas cambian o mundo e, cando  menos arredor dunha boa mesa chea de dóces docísimos italianos e, sobre todo, de limoncello, o mundo cámbiase de todo.

A xornada foi impresionante. Esgotadora pero impresionante. Hoxe puiden intercambiar ideas e imaxinar proxectos con cataláns, mexicanos, vascos, coreanos, hungaros e daneses. Entre outros. Unha semana non chega para asumir todo o que se pode facer nesta feira onde a imaxinación é libro, onde a fantasía vive, en calquera das súas posibles perspectivas, en páxinas a cada cal mellor feita.

Mañá será aínda máis intenso. O venres, tiramos para a terra. Coa cabeciña tola de tanto soñar.