Onte, falaba de Sardá, e do seu escribir por amor á arte. Eu hai ben de tempo que dixen que, en parte, eu escribía por este tipo de cousas.

Quizais por iso gusto tanto desta entrevista con Woody Allen, a quen admiro entregadamente dende que teño uso de razón, na que reflexiona sobre a creatividade e os motivos que nos levan a nos poñer diante dun teclado a inventar outras realidades, a pasar tantísimo tempo xerando un universo falso, o literario (ou cinematográfico) pero que, en verdade, é o que nos dá pracer.

Quedo coa súa resposta, máis miña que a de onte do Sardá, cando afirma que traballa por diversión e por desesperación.

En efecto: eu escribo porque me fai feliz; e grazas á escrita, son capaz de sobrevivir, en parte, neste mundo desesperante que nos tocou.