Velaquí vos deixo o poema que saíu publicado na revista cubana Extramuros.
Pretende ser un poema de amor.
FE
Sei que volverei nacer
sei que volverei atoparme contigo
sei que serei
póla ra árbore mar licuado
nube lixo de po no teu pelo
o riso dese neno
Sei que volverei nacer
sei que volverei atoparme contigo
sei que serei
folla simple ameba básica
feixe de luz morta no cristal opaco doutras bocas
araña feblísima delgada hélice de adn
Sei que volverei nacer
sei que volverei atoparme contigo
xemido nos teus partos
fluxos da vida que imos semiando
inconscientes e namorados por aí
Cando volva nacer
cando volva atoparme contigo
daquela serei.
Usamos cookies para mellorar a experiencia de navegación. Se continúas navegando entendemos que aceptas a política de privacidade e cookies. Máis información
Esta páxina web utiliza cookies propias e de terceiros para mellorar a experiencia de navegación, e funcionalidades (como deixar comentarios ou enviar unha mensaxe no formulario de contacto) que recompilan datos de usuario. Podes revisar que datos se recompilan e como son procesados na política de privacidade e cookies.