Hoxe lin en distintos sitios, que hai un ruxe-ruxe por aí que afirma que Francisco Vázquez, actual embaixador de España no Vaticano, pode ser nomeado axiña Defensor do Pobo, é dicir, defensor teu e meu e de calquera que pense que os seus dereitos son atropelados polo estado. O máis curioso, seica, é que a súa candidatura – non esquezan que é membro do PSOE – é fortemente apoiada polo PP.

A cousa, de suceder, podía ser realmente escandalosa. Nomearíase Defensor do Pobo (unha institución supra-gubernamental no senso de que ten que estar ao servizo da lei antes que ao das súas crenzas ou intereses) a unha persoa que gastou varios millóns das antigas pesetas para que se puidese empregar un nome ilegal para a súa cidade; a un home que deu mostras, durante os anos do seu municipal goberno, de desprezar, incluso con fachenda, a lingua nosa. Daquela, se termina sendo quen ten que defenderme a min se, por exemplo, considero que os meus dereitos lingüísticos foron vulnerados, ¿que garantía teño de que esa defensa vai producirse?

O bo deste curruncho do mundo é que, seica, non hai memoria. E tanto ten que sexas Ana Rosa Quintana e pegaras un timo quinindiola facendo pasar un plaxio por libro propio, que a túa vida profesional non se resentirá; se finalmente o señor Vázquez ocupa o sillón de Defensor do Pobo, sen dúbida, será porque a desmemoria que nos goberna volveu facer das súas.

A ver quen nos defende do defensor.