A mesa redonda en Salamanca estivo moi ben. Anxos Sumai e O Leo brillaron coma sempre. Eu fixen o que puiden.
En calquera caso, foi un pracer enorme ver alí tanto alumnado de galego de fóra de Galicia. Xente non galega interesada en aprender a nosa lingua e saber da nosa literatura.
Tralo acto, digamos, académico, tivemos a oportunidade de parolar cun par de estudantes non galegas ( de Madrid e Ávila ) que, a pesar disto e de non ter por que, estudaban galego e dicíannos que non entendían como podía haber xente, en Galicia, que renuniciase á riqueza de ter unha lingua de seu.
Eu, desde logo, tampouco o entendo.