menu Menú
MAREA DE PALABRAS
Por Francisco Castro Publicado en A Canción do Náufrago (Blog) en noviembre 16, 2007 0 Comentarios 1 min lectura
A CENSURA É INTOLERABLE Anterior MORTADELO E FILEMÓN Siguiente

Hai cinco anos, cando escachou o Prestige, os escritor@s galegos aproveitaron para dar unha lección de compromiso co país poñendo a súa pluma contra a marea negra.
Coido que, cando pasen moitísimos anos, tantos como para que ningún de nós estea xa sobre o planeta, os historiadores da literatura porán os seus ollos nas moitas obras que o petroleiro provocou e pensarán: que país máis curioso. Probablemente non se teña dado ( ou, serei humilde: eu non o sei ) en toda a historia dos pobos unha unión máis grande de creadores tirando xuntos do mesmo carro e cara o mesmo lugar.
De todo elo, dá conta hoxe El País.
No persoal, quedo con algunhas obras que cómpre volver a ler pero, agora xa, tendo ese lustro que pasou na memoria. Por exemlo, Orixe, de Sechu Sende, que mereceu o Blanco Amor, e os libros colectivos ( nos que integrei un relato en cada ), Alma de Beiramar e Sempre Mar. E como resumo perfecto, e homenaxe mellor aos voluntarios que si souberon estar á altura, o libro de fotos de Xurxo Lobato, No País de Nunca Máis.
Toda unha demostración, a música, a literatura, as palabras daqueles días, da forza dun país, creando beleza a partir da desgraza.


Anterior Siguiente

keyboard_arrow_up

Usamos cookies para mellorar a experiencia de navegación. Se continúas navegando entendemos que aceptas a política de privacidade e cookies. Máis información

Esta páxina web utiliza cookies propias e de terceiros para mellorar a experiencia de navegación, e funcionalidades (como deixar comentarios ou enviar unha mensaxe no formulario de contacto) que recompilan datos de usuario.

Podes revisar que datos se recompilan e como son procesados na política de privacidade e cookies.

Pechar