menu Menú
O Ceo dos Afogados
Por Francisco Castro Publicado en A Canción do Náufrago (Blog) en octubre 2, 2007 0 Comentarios 1 min lectura
Río Leteo Anterior Chamádeme Simbad Siguiente

oceodosafogados

Comentarios anteriores:

1 É imposible sentirse indiferente con este libro cando o mundo soe «doer» tanto. A cada párrafo, hai algunha frase, algunha idea que invita á reflexión case sen querer.
E un libro plagado de emocións, de paixón e intensidade da primeira á última páxina.
¡¡¡Fermosísimo!!!
Opinou Ana (06-11-2007 15:39)
2 ¡Moitísimas grazas Ana! Alégrasme o día.
Opinou náufrago (06-11-2007 16:51)
3 Intrigante dende o comenzo. Xeniais os persoaxes, o pai e Jonathan, que desperta a tenrura e condúcenos pola acción do argumento. A patoloxía mental do matemático está moi ben, xunto coa dualidade da súa mente, discernir a realidade do que pode non ser. Coido que é un canto prezoso polo planeta.
Este libro mercouno o meu fillo; sabía que gostaríame tamén a mín. Grazas por facer que o compartíramos!!
Opinou María Jesús Romero (18-02-2008 15:39)
4 Gústame iso de que o lérades os dous. Grazas.
Opinou náufrago (19-02-2008 08:42)
5 naufrago é o autor?
eu lein ese libro no colexio e puxenlle un 8 sobre 10
esta moi ben, e é moi intrigante dende o comezo, solo que no queda todo moi claro ao final. pero é u bo libro
Opinou lucia (27-11-2008 22:03)
6 Grazas, Lucía, pola túa nota.
Opinou náufrago (27-11-2008 22:06)


Anterior Siguiente

keyboard_arrow_up

Usamos cookies para mellorar a experiencia de navegación. Se continúas navegando entendemos que aceptas a política de privacidade e cookies. Máis información

Esta páxina web utiliza cookies propias e de terceiros para mellorar a experiencia de navegación, e funcionalidades (como deixar comentarios ou enviar unha mensaxe no formulario de contacto) que recompilan datos de usuario.

Podes revisar que datos se recompilan e como son procesados na política de privacidade e cookies.

Pechar