Hai un ano publicamos en Galaxia un libro titulado Pel con pel e no que participamos dez poetas galegos. O tema era o aleitamento materno. Cada un e cada unha de nós tirou por onde lle pareceu, como é lóxico.

Eu -repítome, que lle vou facer: a poesía serve para expresar as emocións- escribín un poema para a miña nai, doente de alzhéimer, a mesma que me aleitou cando era memoria e vida.

Déivolo agora recitado por min, aquí.