Hai días que quero contar unha historia que vivín coa miña pequecha contra a fin de agosto, na praia de Riazor na Coruña. Ela, que é moi sociable, ao ver que ao noso carón instalaba as toallas unha familia con moita xente e, sobre todo, con moitos cativos e cativas (maiores ca ela: ten dous anos, aqueles eran tres nenas de arredor de oito anos, curmáns como despois nos explicaron), non dubidou en mesturarse coas rapazas para xogar.

Eu, pensando que quizais estaba a amolar aos maiores, e máis que nada por diplomacia, díxenlle que mellor que viñera para a toalla, que deixara á xente tranquila.

Unha das cativas, preguntou:

– ¿Sois gallegos?

Respondín que si, que de Vigo.

– Claro, como habláis gallego. Estos (sinalaba para as outras dúas nenas), son de Madrid. Pero yo también soy gallega, de Laracha. Pero no hablo gallego. Y de pequeña lo entendía mejor, pero como ahora vivo en La Coruña…

Cada quen que tire as conclusións que lle pete sacar.