A pregunta fixoa Pondal hai unha morea de anos.
E cantámola no noso himno.
Eu sei a resposta.
O que os pinos galegos, no seu monótono fugar, teñen que lle dicir aos fillos de Breogán é:
Non tendes amaño mentres non vos amedes, con todo o que sodes, tal e como sodes, tal e como falades, tal e como sentides.
Non tendes amaño mentres teñades os inimigos dentro.
Non tendes amaño mentres non digades con rexa voz: sinto orgullo de ser deste país.
Usamos cookies para mellorar a experiencia de navegación. Se continúas navegando entendemos que aceptas a política de privacidade e cookies. Máis información
Esta páxina web utiliza cookies propias e de terceiros para mellorar a experiencia de navegación, e funcionalidades (como deixar comentarios ou enviar unha mensaxe no formulario de contacto) que recompilan datos de usuario. Podes revisar que datos se recompilan e como son procesados na política de privacidade e cookies.
