Esta noite soñei que estaba de novo en México, pero nese país interior rudo, verdadeiro e de cores ao que devezo volver e ao que volverei en canto se poida.
Era unha festa de madrugada. Lembro alcohol, moito, e mariachis. Bailei agarrado a unha mariachi, toda a noite, cancións amargas de Joaquín Sabina pero en cadencia de trompeta e violíns. Logo, tralo derradeiro trago do mezcal, aparecín nun bar da miña infancia en Teis, en Vigo. Os mariachis, e ela, estaban tamén alí. Había un escenario. Un mariachi bigotudo díxome con cara de moi mala dixestión: hermano, ahorita le toca a usted.
Subín, encendín unha guitarra eléctrica e canteilles a pleno pulmón Please, please me, dos Beatles.
Aplaudiron e pagáronlle tiros ao teito. Aí, feliz, espertei.