Hoxe todos os xornais reproducen, algúns con máis espanto que outros, os resultados do Mapa Sociolingüístico de Galcia presentado onte.
Os datos son definitivos, sobre todo para aqueles que repetiron – e non lles foi mal, seica – que o castelán, en Galicia, corría perigo:
– O galego pasou de ser a lingua inicial do 60 % da poboación a só selo dun 20 %.
– En doce anos duplicouse a porcentaxe de persoas que nunca falan en galego. E do 30.5 % que tiñan o galego como lingua habitual, agora só é o 16 %.
– En cidades como Ferrol a porcentaxe de castelanfalantes é do 85 %.
Hai máis. E todos na mesma liña.
Chegados a este punto só cómpre dicir que, pese ao escandaloso que resulta, fales castelán ou galego, o feito de que unha lingua estea a morrer tan claramente polo propio desleixo dos seus naturais, o certo é que a miña sensación é que a este país, despois de todo, o asunto este, maioritariamente impórtalle un pemento.
Xa que logo é un país cego e indiferente.
E a cegueira – tomada aquí como metáfora – é tratable. Pero a indiferencia e o pasotismo teñen un amaño complicado.