A noite de Reis ceamos, como cada ano, coa familia do meu bo amigo Manolo P. As horas fóronnos levando por temas varios. Mais todo estoupou (de risa) cando nos contou a súa entrada o primeiro día de clase.

A profesora (estamos nunha escola unitaria de aldea; Manolo P. que hoxe anda nos 40 anos só falaba galego aquel día que entrou no sistema educativo) pregúntalle ao cativo:

– A ver, Manolito, ¿cuántos años tienes?

Ao que Manoliño, moi serio, resposta:

– Tres años e unha ovella.

Mergullados como estamos en pleno debate arredor da diminución previsible do galego no sistema educativo, cómpre lembrar este tipo de anécdotas que nos recordan que a escola, igual que foi no seu tempo un elemento desgaleguizador, pode selo, tamén, de espallamento e alicerce da lingua propia.

Que ninguén o esqueza.