Levaba máis de vinte anos tentando velos. Noutros tempos había que facer incluso noite na taquilla sen garantía de conseguir entrada. Agora, grazas ao teléfono, puiden collelas hai meses.
Onte, en Vigo, puiden por fin ver a Les Luthiers. Dúas horas rindo. Dúas horas gozando dun humor intelixente. E, sobre todo, dúas horas envexando o seu talento para a música e para a palabra.
Onte tiven o que se chama unha noite feliz.
Déixovos aquí abaixo parte do espectáculo: a brillante Ya no te amo Raúl.