1 |
Traslado a este recuncho aínda baleiro a miña satisfacción ao ler esta marea de verbas que me chega desde o mar de Vigo. Romper o silenzo e falar, do que nunca se dixo, das verdades que son segredos a voces. Altofalante dunha xeración que non coñecín. Cómpre escoitar atentos porque os libros ás veces non encerran ningún artificio e ningunha mentira. Libro da memoria, que na memoria quedará. |
|
|
Opinou Antía (17-11-2007 11:19) |
|
|
2 |
Moitísimas grazas, Antía. Este libro é dos que máis amo, por motivos estrictamente biográficos, pero tamén literarios e pola miña propia traxectoria como autor. Grazas por inaugurar. |
|
|
Opinou náufrago (17-11-2007 11:50) |
|
|
3 |
Que menos…e grazas a ti por respostar sempre! |
|
|
Opinou Antía (17-11-2007 13:26) |
|
|
4 |
É un pracer. |
|
|
Opinou náufrago (17-11-2007 14:11) |
|
|
5 |
Gustoume o libro e o estilo e sobre todo o desenlace. Quería decirte que me fixo moita gracia a referencia ó libro Hijos de la droga ou era Cristine F? ou é o mesmo libro? Non coincido nalgunhas das apreciacións do narrador sobre o papel do sistema educativo nen sobre as drogas, pero gustame o retrato que fas deses anos. |
|
|
Opinou hormiga (13-01-2008 22:29) |
|
|
6 |
|
|
|
Opinou náufrago (13-01-2008 23:34) |
|
|
7 |
Era Cristina F. |
|
|
Opinou náufrago (13-01-2008 23:34) |
|
|
8 |
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll |
|
|
Opinou (31-10-2008 23:39) |
|
|
9 |
Conseguiste hacerme llorar , en plan bien)…es que en los 90 fuí testigo del estrago en el Hospital Xeral; le llamaban el Bronx a la planta.
Y es la generación de mis hermanos y apurando la mía, y muchos amigos suyos también son generación perdida, y mira que eran resalaos de adolescentes.
(mira , aunque hablo gallego todos los días, escribiendo sé que meto pifias, y no me apetece pasar el corrector; mi galego es vivir en pueblo de niña, inolvidable, y con los pacientes me va de p.m, )por vagancia, eso, no escribo mejor en mi lengua de infancia.Mea culpa.
Sin jabón, da gusto llerte.
emma |
|
|
Opinou emma (18-09-2009 12:29) |
|
|
10 |
Moitísimas grazas, emma. Síntome moi contento de que che gustase. En verdade foi un drama colectivo que vivimos moitos en directo. Grazas por esas bágoas que demostran toda a túa xenerosidade. |
|
|
Opinou náufrago (18-09-2009 12:34) |
|