menu Menú
As Palabras na Néboa
Por Francisco Castro Publicado en A Canción do Náufrago (Blog) en octubre 2, 2007 0 Comentarios 5 min lectura
Chamádeme Simbad Anterior Amor de Cinema Siguiente

palabrasnaneboa

Comentarios anteriores:

1 ¡¡ Fantástica !! Una historia que engancha desde la primera hoja hasta la última y muchos sentimientos. Di un grito de júbilo con un rayo esperanzador y lloré por la muerte de un «ángel».

Enhorabuena. Saludos, Sandra.

Opinou Sandra (05-01-2008 04:37)
2 Moitísimas grazas, Sandra. A escena que comentas tamén foi moi emocionante para min escribila. Grazas de corazón.
Opinou náufrago (05-01-2008 09:08)
3
Opinou Sanr (05-01-2008 17:03)
4 Hola de nuevo:

Le he estado contando a mi marido de que va el libro. Él es madrileño, y aunque entiende más o menos el gallego (hablado) no es capaz de leerse una novela en este idioma. Le interesaría mucho leerla, ¿lo tienes publicado en castellano?

Opinou Sandra (05-01-2008 17:06)
5 Pois a verdade é que non. Cando menos polo de hoxe. A ver se algunha editorial de fóra de Galicia se anima. Hai que ter en conta que a novela vén de saír hai un mes, e que de feito nin se presentou en moitos sitios. En calquera caso, igual algún día pode lela en castelán. Mentres, un bico grande para os dous.
Opinou náufrago (05-01-2008 17:28)
6 Bueno, eu non chorei, pero porque teño que admitir que por motivos persoais non aturo tramas que teñan lugar na idade media. Digamos que eu prefiro ambientes máis contemporáneos.
Así que a historia non me enganchou, pero sí a narración ¿? Pois non sei explicalo. É algo que so me ten pasado con algúns libros de Saramago, iso de seguir lendo sen importarme en absoluto a trama.
En fin, que así como resumo de conxunto, as tuas voces narradoras molan e lémbranme moitisimo ó escritor portugués.
Opinou hormiga (13-01-2008 22:43)
7 Pois nada, hormiga, coido que ves de facer un máster acelerado na miña obra. Moitas grazas polo esforzo.
Opinou náufrago (13-01-2008 23:35)
8 Me ha enganchado desde la primera frase.Creo que el ir descubriendo el personaje a través de sus pensamientos, dudas y recelos le hace muy humano y real.Sigue sorprendiéndome el hecho de mezclarte con las vidas que inventas, pasado y presente,verdad y ficción sin que el texto sufra por ello, ni le reste importancia. Si los libros son los mejores compañeros, este ha sido uno muy especial. Saludos.
Opinou María Jesús Romero de la Torre (26-01-2008 11:21)
9 Moitísimas grazas. Es unha lectora moi interesante para min.
Opinou náufrago (26-01-2008 13:55)
10 Unha referencia histórica sobre a Galicia na época dos descobrimentos. Isabel de Portugal percorre unha viaxe exultante desde a tertulia da librería de Braga (recordade a librería Tanco de Ourense ou a de Fernando en Coia)ata as terras da Bouza. Unha muller que da de comer e de beber palabras nacidas da lectura febril que mamou desde pequena. Outros personaxes que non debo descobrir a futuros lectores xúntanse nun final apoteósico.
Noraboa polo teu atrevemento.
Opinou emilio garcia (01-02-2008 22:27)
11 Moitísimas grazas, Emilio. A fin de contas, escribir é atreverse.
Opinou náufrago (01-02-2008 22:42)
12 Hai uns días rematei de ler «As palabras da néboa» Para min foi un descubrimento a convivencia do narrador e do autor facendo partícipe ao lector é algo que non tivera ocasión de ver; por non falar da extraña prosa que engade unha tremenda intensidade a acción; non da un turno alterno aos personaxes no diálogo, para min isto fixo que ao tempo de ler vira coma por unha ventá o desenvolvemento dos acontecementos. Impresionáronme a escea da arrivada coa queima de ibros, a da queima da bruxa que non sucedeu, coma non, a da morte de Xulio, e a maxia do final. Esto fíxome disfrutar moito da tua novela. Sentin a figura de Isabel como unha eroina fiminista, dona das palabras, dona das letras, da liberdade que da o coñecemento…
¿Non pensache facerlle chegar un exemplar a José Luis Cuerda? Ao mellor esperas facerllo chegar en castelán. Quen sabe qué sería capaz de facer co teu libro. E o unico director que coñezo que non destraga un libro para gacer unha película. Ben, Fran, desexo que neste ano 2009 que chega, teñas moita saude para seguir escribindo e disfrutando da tua familia. Mándoche unha cariñosa aperta.
Opinou Eva Carpente (27-12-2008 17:34)
13 Moitísimas grazas, Eva Carpente, por estas verbas. Sen dúbida, esta é, de todas as miñas obras ata o de agora, a máis cinematográfica. Outra cariñosa aperta para ti.
Opinou náufrago (27-12-2008 18:30)
14 Ainda estou a lela, pero atopeí duos veces o termo «época medieval» referíndose á época da novela, século XVI.
A Idade Media remata a caida de Constantinopla no século XV (1453).
Opinou Manuel Ssousa (01-03-2009 11:10)


Anterior Siguiente

keyboard_arrow_up

Usamos cookies para mellorar a experiencia de navegación. Se continúas navegando entendemos que aceptas a política de privacidade e cookies. Máis información

Esta páxina web utiliza cookies propias e de terceiros para mellorar a experiencia de navegación, e funcionalidades (como deixar comentarios ou enviar unha mensaxe no formulario de contacto) que recompilan datos de usuario.

Podes revisar que datos se recompilan e como son procesados na política de privacidade e cookies.

Pechar