Levo uns días matinando e facéndome unha pregunta que non me deixar durmir da preocupación.
Sabemos o que dixo o Club Financeiro de Vigo sobre que o galego era prexudicial para os negocios ( María Xosé Queizán contraargumentou de marabilla neste artigo ). Mais tamén sabemos, porque nos consta, que non todas as empresas nin todos os empresarios que forman parte desa asociación secunda o tristeiro manifesto, e que non pensan, para nada, que o galego sexa un problema. De feito, algúns deles, fan co galego, nas súas empresas, un uso normal, como debe ser ( e para os que pensen que a lingua de nós é contraproducente para os euriños que reflexione sobre o éxito sen precedentes de R, que fai, precisamente, do galego a súa bandeira e carta de presentación ).
Daquela, boto en falla un manifesto dos empresarios galegos que si que pensan diferente aos que xa se manifestaron, e de que maneira, boto en falla un documento asinado por eses empresarios e empresas que si que entenden que a lingua de Galicia non é que sexa mellor para a economía, senón que é igual que o castelán, o inglés ou o chinés, esa lingua de futulo. Non pido máis.
Daquela, a pregunta que me provoca insomnios é: ¿e o resto dos empresarios, por que calan?