O pasado sábado, no Faro de Vigo, publicaron unha curiosa reportaxe sobre os clubs de fans, realmente espectaculares e numerosos, que teñen algunhas orquestras galegas. Xa quixeran Carlos Baute e outros polo estilo ter os seguidores que teñen algúns grupos galegos.

Eu publiquei, no ano 1997, unha novela, que mereceu o Lueiro Rey de Novela, que titulei Play Back e no que, coido, me ocupei do fenómeno das orquestras galegas de verbena por vez primeira na literatura galega. O libro foi editado, por certo que pesimamente, polo Servizo de Publicacións da Deputación de Pontevedra, nunha edición que non se distribiu practicamente e da que, cando preguntei, uns anos despois, que pasara con ela, se me informou de que non había exemplares no almacén.

Esa novela foi, para min, moi importante. De feito, e aínda que xa tiña algún libriño publicado, a raíz dese premio comecei, de verdade, a sentirme escritor.