menu Menú
O PREMIO DE AGUSTÍN
Por Francisco Castro Publicado en A Canción do Náufrago (Blog) en octubre 25, 2008 0 Comentarios 1 min lectura
42 Anterior QUERO QUE ME VEXAN Siguiente

Cando o xoves, a iso de media mañá, recibín a nova do Premio Nacional de Literatura a Agustín Fernández Paz, collín de teléfono para chamalo. Contestador automático. Ardíame o peito de gañas de dicirlle todo o que o admiro, todo o que aprendo del, non só na literatura. Así pois, e como hai cousas que só poden dicirse cantando, solteille un oé oé oé oé, oé, oé, con aires futboleiros. Espero, polo ben da miña reputación, que esa gravación xa a teña borrada.
Durante o resto da xornada andiven por fóra de Vigo e souben del en todas e cada unha das emisoras nas que fun atopando a súa voz. Contra a noite, por fin puiden dicirlle unhas palabras. Poucas pois supuxen que estaría canso de tanta felicitación.
Hoxe, como somos veciños, e como nos pasa decote, atopámonos no barrio. Quería dicirlle un cento de cousas, pero estaba con máis xente e deume algo de corte.
Así pois, e confiando en que leas isto, amigo, aproveito para dicirche que somos un chisco máis felices grazas a ti. E que a vida é moito máis vivible grazas ao que escribes.


Anterior Siguiente

keyboard_arrow_up

Usamos cookies para mellorar a experiencia de navegación. Se continúas navegando entendemos que aceptas a política de privacidade e cookies. Máis información

Esta páxina web utiliza cookies propias e de terceiros para mellorar a experiencia de navegación, e funcionalidades (como deixar comentarios ou enviar unha mensaxe no formulario de contacto) que recompilan datos de usuario.

Podes revisar que datos se recompilan e como son procesados na política de privacidade e cookies.

Pechar