Cando estamos contentos, polo que sexa, choutamos, bailamos, apertamos corpos que nunca pensaramos abrazar, rimos, choramos, damos mans, beixamos e deixámonos bicar… a colectánea de emocións humanas para exteriorizar o que nos pasa por dentro, é case que sempre infinita.

De todas esas expresións, quizais a máis universal sexa a que consiste en recurrir á música para facelo. En definitiva, cantar e danzar. Cando a xente está feliz (por iso se canta tanto arredor do viño) dáselle por cantar. Ou por achegarse ás mozas para bailar con elas.

Por iso deixo aquí este máis que coñecido video. Dende o meu punto de vista é, con diferencia, unha das escenas nas que mellor se soubo captar un intre de felicidade, un momento gozoso de ledicia absoluta (aínda que tamén valería o instante no que ao pequeno Forrest se lle caen os trebellos metálicos que leva nas pernas e comprende nun segundo que xa pode correr e andar sen eles).

Pídovos que vexades o video con esta clave na cabeza. Estamos diante dun namorado que ademais é correspondido. Tanto lle ten enchouparse, probablemente porque xa vai absolutamente anegado e líquido por dentro. E o momento no que chouta, coma un neno feliz e fedello, nas pozas da rúa, é sublime. Sempre me entran ganas de meterme dentro da tele e choutar con el e poñerme perdido de auga.

A felicidade báilase así.