Moitas veces teño soños de alta carga política.
Soñei que estaba nunha concurrida manifestación. Custaba camiñar.
Pero porque o chan era de lama e iamos todos descalzos.
Porque viñan coches de fronte que nos embestían.
Porque aló no fondo, onde estaba o noso destino, había lobos babexando con bocas abertas con cairos metálicos.
Aínda así, e sen medo, camiñabamos.
Era un soño feliz.
Usamos cookies para mellorar a experiencia de navegación. Se continúas navegando entendemos que aceptas a política de privacidade e cookies. Máis información
Esta páxina web utiliza cookies propias e de terceiros para mellorar a experiencia de navegación, e funcionalidades (como deixar comentarios ou enviar unha mensaxe no formulario de contacto) que recompilan datos de usuario. Podes revisar que datos se recompilan e como son procesados na política de privacidade e cookies.
