El dixo, recordo que unha das cousas que máis me gustaban cando era neno era facer cabanas con cartóns e caixas de madeira da froita que nos daban no mercado.
Xuntabámolas e desafinado á lei da gravidade, eramos capaces de facer que se sostiveran. Ata que chovía, claro.Dentro, fumei os primeiros cigarros, rin moitísimo con outros nenos e nenas e vin unha e outra vez aquela revista que un lle roubara a seu pai que a trouxera de Holanda.
Por iso quero facer unha cabana pero contigo dentro.
E levarte a comer alí.
E chuparte os dedos para que non manches as mans.
Ela, que coñecía o conto, dixo que si.
Que por que non lle facía a casiña de chocolate.